"جان باختن کارگر راهداری میانه، بر اثر سقوط از صخره"
نمی دانم واکنش ها نسبت به خواندن این تیتر چه خواهد بود!؟
شاید عده ای با خواندن چنین خبری فورا به دنبال مقصر بگردند، عده ای هم شاید به نهایتا عرض یک تسلیت به خانواده داغدار کفایت کنند.
ولی آنچه در نهایت از این خبر باقی میماند، فراموش شدن حادثه پس از یک هفته است و بی سرپرستی یک خانواده برای یک عمر.
خوشبختانه این اتفاق هنوز روی نداده و هیچ کدام از مسئولین ذیربط فعلا نیازی به دستپاچگی و پیدا کردن مقصر ندارند، ولی شاید این مطلب تلنگری باشد برای آقایانی که هیچ اهمیتی برای ایمنی و سلامت کارگزان شان قائل نیستند.
چند روز پیش برای کاری عازم تبریز بودم، چند کیلومتری از شهر دور نشده بودم که در نزدیکی یکی از صخره های مشرف بر جاده با پرچم قرمز عوامل راهداری متوقف شدم. اول با توجه به سنگ و خاکی که روی جاده ریخته شده بود، فکر کردم شاید کوه ریزش کرده باشد، ولی با مشاهده سقوط چند قطعه سنگ دیگر، متوجه شدم تعدادی از کارگران راهداری میانه در حال جدا کردن سنگ های سست و ریزشی آن صخره هستند تا از سقوط آنها در آینده جلوگیری کرده باشند.
نفس عمل حرکت جالبی بود و از این جهت باید از عوامل راهداری شهرستان برای این آینده نگری شان تشکر کرد! ولی ... !
ولی همانطور که مشاهده می کنید، این کارگران بدون هیچ ابزار حمایتی و ایمنی استانداردی در آن ارتفاع مشغول کار بودند!
طبق قوانین وقتی کارگری در ارتفاع بالاتر از 1/2 متر از سطح ایمن به کار گرفته می شود، باید لوازم ایمنی اش توسط کارفرما طبق مفاد آئین نامه ایمنی کار در ارتفاع وزات کار تامین شود.
ولی در این تصویر هیچ اثری از هیچ نوع ابزار حمایتی و ایمنی کار در ارتفاع از قبیل: کلاه ایمنی، طناب استاندارد، هارنس، ابزار فرود و ... دیده نمی شود.
کارگر سمت چپ بدون هیچگونه حمایت و اتصالی، با میله ای که در دست داشت، قطعه سنگ های سست و ریزشی اطرافش را جدا می کرد! کاری که من حتی جرات نگاه کردنش را هم نداشتم!
اما نفر سمت راست ظاهرا به طنابی پلاستیکی (شریت ایپی!) متصل بود، ولی کاربرد آن طناب را از آنجا که هیچ هارنس و ابزار فرودی نداشت و حتی نحوه در دست گرفتن طناب هم به تکنیک های فرود بدون ابزاری چون روش S یا فرود اسکاتندی شباهتی نداشت، متوجه نشدم!
خوشبختانه آن روز همه چیز به خیر و خوشی گذشت و حادثه ناگواری روی نداد،
اما آقای مسئول! فراموش نکنید که ممکن بود آن روز حادثه ای رخ دهد که تیتر این مطلب دیگر مصداق نشر اکاذیب نباشد!
