قدرناشناسی صندلی‌های میانه در مجلس

ما میانه‌ای‌ها هیچ‌وقت قدر داشته‌هایمان را ندانسته‌ایم، تا وقتی که از دستشان دهیم. نمونه اش همین جاده ترانزیت و انبوه مسافری که با خود داشت. هیچ‌وقت به فکر احداث مراکز گردش‌گری یا تعریض جاده نبوده‌ایم و فکر می‌کردیم تا ابد اوضاع همین‌طور می‌ماند و تمام مسافران شرق و غرب عالم برای رسیدن به مقصدشان باید از میانه بگذرند! ولی اتوبان که آمد تازه دوهزاریمان افتاد که ای دل غافل، این جاده عجب نعمتی بوده که قدرش را ندانستیم! از این نمونه‌ها زیاد داریم، آثار تاریخی‌مان نمونه‌ی دیگری‌ست؛ مگر چند جای دنیا نظیر «پل شهرچای» یا «قیز قالاسی» وجود دارد!؟ ولی ما رهایشان کرده‌ایم به امان خدا تا وقتی که عمرشان تمام شود و تازه آن وقت یادمان بیفتد عجب نعمتی بوده! و خیلی نمونه‌های دیگر. ولی یکی از این نعماتی که احساس می‌شود هنوز متوجه اهمیت اش نشده‌ایم، داشتن دو کرسی در مجلس است. احتمالاً مثل همان قضیه جاده فکر می‌کنیم تا ابد میانه دو کرسی‌اش را در مجلس خواهد داشت! ولی غافل از آنکه اگر جمعیت شهرستان با همین روال کاهش یابد و دست خوش مهاجرت منفی شود، احتمالا تا چند سال بعد، محق بیش از یک کرسی در مجلس نخواهیم بود!
برای اینکه بهتر، اهمیت داشتن دو کرسی در مجلس را متوجه شویم، اجازه دهید نگاهی آماری به تعداد نمایندگان حوزه های انتخابیه کشور بیاندازیم؛ آمار می‌گوید از 209 حوزه انتخابیه کشور، 172 حوزه - بیش از 80 درصد حوزه ها-  فقط یک نماینده در مجلس دارند! در بین این 172 حوزه نام 6 مرکز استان هم به چشم می خورد؛ شاید باورش برای شما هم دشوار باشد که شهرهای رئیس جمهور پروری مثل یزد و سمنان با حومه‌هایشان فقط یک نماینده در مجلس دارند!
برویم سراغ حوزه های دارای 2 کرسی در مجلس؛ فقط 21 حوزه از 209 حوزه انتخابیه. و جالب‌تر از آن اینکه 13 مرکز استان کشور هم جز این 21 حوزه اند! یعنی فقط 8 حوزه در کشور وجود دارد که مرکز استان نباشد ولی 2 نماینده داشته باشد!
از این 8 حوزه هم فقط حوزه‌های میانه و بابل و بروجرد محدود به یک شهرستان‌اند و بقیه تقریباً از 3 شهرستان تشکیل شده‌اند. این موضوع به حوزه‌های تک‌کرسیه هم شامل می‌شود. مثلا خوب است بدانید تمام شهرستان‌های استان ایلام جمعاً یک نماینده دارند!
اگر آمار کشور را کنار بگذاریم و فقط محدود به استان‌مان شویم هم خواهیم دید که میانه تنها شهرستانی در استان است که به تنهایی 2 نماینده دارد و حتی 6 نماینده تبریز هم بین سه شهرستان تبریز، آذرشهر و اسکو مشترک‌اند. مراغه و مرند هم تنها نمایندگانشان را به ترتیب با عجب شیر و جلفا شریک اند! تنها شهرستانی در کشور که مرکز استان نیست و بیش از 2 نماینده دارد، آبادان است با 3 نماینده.
اما دو صندلی برای میانه به استثنای دوره‌های چهار و پنج که جلوه‌ی طلایی بودنش چشم خیلی‌ها را می‌زد، حالا دردسری شده است. دردسری که پرداختن به آن فرصتی فراخ می طلبد. امید که فردا روزی حسرت نخوریم که چه گوهر گران‌قدری داشتیم و قدرش را ندانستیم و نشناختیم.