با سلام
بنده متن زیر را در قسمت نظرات مطلب اقای نائبی تایپ کردم.با اجازه مخاطبان مناسب دیدم تا بعنوان نظر یک جوان میانه ای در مورد نمایندگانش بصورت مطلب درج کنم.
آنطور که شنیده ایم و دیدهایم نمایندگان میانه آنطور که باید در اختیار میانه و مردمانش نبوده اند.
قضیه سبک و سنگین کردن نمایندگان با معیار انتخاب بد و بدتر پیش رفته است. البته باید به انتخاب مردم احترام گذاشت توهین به نماینده توهین به مردم و آرء شان میباشد.
برای حل این مشکلات باید خود مردم برای حل آن چاره اندیشی کنند. مردم باید از حقوقشان در رابطه با نماینده آگاه باشند و از نماینده مطالبه کنند و جواب بخواهند.
اصلا بیایید از خودمان بپرسیم:
چرا نمایندگان به انتقادهایمان بصورت اصولی و مستدل جواب نمیدهند و یا نمیگیریم؟
چرا هر دو نمایندگان را نمیتوانیم همزمان در میان مردم بیاوریم؟
چرا هر کس برای خودش کار میکند؟یکی با معاون اول و دیگری با وزیر راه؟ آیا اگر هر دو نماینده متحد ما با وزیر راه مذاکره کنند برای میانه و پیشرفت های میانه موثر تر نخواهد بود؟
البته بنده مسبب تمامی این جو سازی ها و درگیری ها در رابطه با حمایت از نمایندگانمان را خود نمایندگانمان میدانم.چون اگر دو نماینده در کنار هم بودند و با مشورت و هم اندیشی ,هماهنگ قدم بر میداشتند.
دیگر جوانان و نخبگان و سایر اقشار جامعه بجای تلف کردن وقت و انرژی خود برای توجیه و جانب داری از کار های این عزیزان برای پیشرفت شهرستان میانه که هدف اصلی میباشد در نقش مشاوران در کنار نمایندگان فعالیت میکردند.
تا بوده چنین بوده و ما مردم باید با فرهنگ سازی و بالا بردن آگاهی مردم مشکلاتمان را حل کنیم.
یک نماینده نمیتواند و یا بهتر میشود گفت نمیرسد تا هم پیگیر نیازها و مطالبات شهر و روستا های میانه باشد و هم نیاز های دیگر شهر که قابل شمارش نیست را رفع کند.
یک تقسیم کار و همدلی لازم است تا میانه کمتر توسعه یافته دوباره جان تازه بگیرد.
میانه منابع و پتانسیل های بسیاری دارد که لازم است با بهره گیری از متخصص ها و تحصیل کرده های شهر و اقشار مختلف مردم که در این جامعه زندگی میکنند ,شناسایی و برای رفع مشکلات با پیگیری نمایندگان و مسئولین شهر قدم برداشت.
