بیکاری انبوه جوانان تحصیلکرده شهرمان علاوه بر ایجاد فشار بر خانواده هایشان و افسردگی و سر خوردگی آنها وافزایش بزه های اجتماعی و نابهنجاری ها در سطح جامعه این مسئله را به ما یادآوری می کند که چرا باید شهرمان با این همه نیروی تحصیلکرده و جوان و موقعیت خوب کشاورزی و معدنی و صنعتی باید این چنین در وضع نامطلوب از لحاظ اشتغال زایی باشد و جوانان برای پیدا کردن کار مجبور به سفر به شهرهای دیگر و ترک دیار و خانواده شان بشوند؟!
سوالی که جوانان عزیزمان و خانواده هایشان دارند اینست که وعده و وعید تا به کی؟! کی باید این مسائل حل شود؟ آیا در زمان پر شور انتخابات که حل این مسائل را به شرط رای آوری به دور بعدی نمایندگی موکول نمایند؟! خواسته ای که همشریهای عزیزمان دارند اینست که لطفا نمایندگان پرتلاش و زحمتکش شهرمان راهکار خود را برای حل این مشکل که اکثرا مشکل همه خانواده ها است را بیان کنند تا مردم نیز در راستای فعالیت ها و اقدامات نمایندگان عزیزمان قرار بگیرند. با تشکر
